Płyniemy na Wyspy Szczęśliwe

Zapraszam Was w środek sierpniowego upału, do Arkadii Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. W Leśniczówce Pranie powstały (jak dla mnie) jego najpiękniejsze wiersze.

"Kronikę Olsztyńską i inne zielone wiersze" Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego

wyda Oranżeria Kultury w Lidzbarku Warmińskim. Tamże w lipcu będzie można zobaczyć oryginalne ilustracje. Planowana jest też plenerowa ekspozycja w Leśniczówce Pranie.

A jeśli chcecie zobaczyć, jak bawiły się dzieci na warsztatach plastycznych w Radzionkowie, zajrzyjcie >>>tutaj. 

 

W sadzie

Wytęż wzrok i znajdź jak najwięcej szczegółów, którymi różnią się te dwa obrazki:

 

można też spojrzeć na sytuację z zupełnie innej strony:

Rozeta.

Skąd człowiek wie, czy przypadkiem nie umie grać na fortepianie, dopóki nie spróbuje? Tak samo musi być z projektowaniem witraży.

Ta propozycja  wprawiła mnie w szaleńczą  ekscytację. Pokrywa czaszki pyrkotała jak na starym modelu czajnika. Właściwie wcale mi nie przeszło.

To kościół Matki Bożej Różańcowej w Niepołomicach-Jazach projektu Pracowni Ingardena. O powstawaniu kościoła opowiada

 >> ksiądz Edward Bąbol 

  Dziś, chcę Wam pokazać etapy pracy nad rozetą- oknem  widocznym na froncie.

Tak wygląda projekt:

Wytyczne były proste- kolory mają być jasne, wnętrze potrzebuje jak najwięcej światła.

Pierwsza moja wizyta w Pracowni Witraży 

to oglądanie wzornika kolorów.

 

Zobaczcie, tak wygląda wzornik kolorów widziany przez "szkło katedralne".

Piękne rozmycie.

Widzicie niżej te półki jak na płyty? Tak przechowuje się tafle szkła.

Mistrz w swoim fachu, pan Krzysztof Paczka sprawdza, czy dobrze wybieram kolory.

Powstaje kilka makiet w skali 1:1. Na tej, każdy kawałek szkła opisany jest kodem koloru.

 

Wszystkie szkła wycinane są ręcznie, odwzorowywane są wszystkie nieregularności linii.

 

Niektóre detale ( jak np. otwory dzwonnicy, czy rozeta) wymagają rysunku, który wypalany jest w piecu w b.wysokiej temperaturze. Dzięki temu, farba wtapia się w szkło i rysunek jest trwały.

A to wspaniała ekipa, od łączenia szkieł, 

odlewanym tu na miejscu ołowiem.

Ojciec i syn - panowie Andrzej i Łukasz Cwilewicz.

Nie wiedziałam, że świeżo odlany, nie utleniony jeszcze ołów jest miękki jak plastelina. Listwa łącząca dwa kawałki szkła wygląda jak leżąca litera H:

Pod światło niewidoczne są miejsca łączeń stopionym ołowiem. Przestrzeń między szkłem a ołowianą listwą się kituje. W tym przypadku, z racji dużej powierzchni- obustronnie. 

Lubię te nierówności szkła, bąbelki powietrza, delikatne różnice w nasyceniu koloru.

 Na podświetlanej jarzeniówkami dużej tablicy, oglądamy poszczególne kwatery. Średnica całej kościelnej rozety to 274cm. Poniżej fotki z dnia montażu w kościele.

Z zewnątrz chroni witraż okienne szkło, ramy są drewniane.

Dzień był pochmurny, ale przez chwilę zaświeciło słońce.

Montaż trwał cały (niezbyt długi) styczniowy dzień, więc fotka całości, bez rusztowań i drabin ma już mocno przekłamane, zmierzchowe kolory.

No ale na tym też uroda witraży polega, zmieniają się wraz z natężeniem i temperaturą światła. 

Mam nadzieję, że pod etykietą "witraże" będę mogła pokazać Wam jeszcze w tym roku kolejnych osiem motywów- temat: kwiaty Madonny.

Że tak sobie zakrzyknę -MNIAM!

Karmnik.

 Dużo się dzieje, nie zdążyłam napisać o tegorocznej aukcji na rzecz WOŚP.

Zachęcona  sympatyczną reakcją na fotkę naszego karmnika na FB, zamówiłam na allegro surowy, jak najprostszy, z surowego drewna i pomalowałam farbami akrylowymi.

Trafi do bardzo fajnej Babeczki, która zadeklarowała i wpłaciła na rzecz WOŚP najwyższą sumę. Jej profil obserwuję na Insta

 -Sowinska od kolorow

Światło Bożego Narodzenia.

 Większość Świąt Bożego Narodzenia spędziłam w podroży. W tym roku nie, mam solidną kotwicę o imieniu Otto. Wszystkim, którzy tu zaglądają- życzę miłego świętowania, błogości w sercu. 

Grudniowe mroki, golasy, alfa i omega.

 Właśnie wyczytałam w necie, że w tym miesiącu słoneczna pogoda była (średnio) przez całe 13 godzin. Warto więc stosować remedia. Jednym z nich  było dla mnie malowanie Arkadii. To temat tegorocznego pleneru ilustratorów w Zwierzyńcu pod Zamościem. Tak wyglądał jeden ze zmalowanych przeze mnie obrazków:

a to jego fragmenty

A tak prezentują się pozostałe 3. Miałam namalować 2, ale popłynęłam:

a tu mikro ciekawostka- przymierzałam, jakiego koloru powinny być gwiazdki, 

bo złote wydały mi się w tym motywie banalne. 

Użyłam cekinów prezentu od Ani M.

Sama siebie pocieszam, klepię, powtarzam, że najciemniej jest przed świtem, 

że wkrótce urodzi się Światło. Czekam.

Plotki

 Powiem Wam na ucho, że cały ten drób poniżej pojechał do Ameryki, do samiuśkiego Nowego Jorku, na wystawę "Kto ty jesteś? Znaczenie korzeni" .

 A wczoraj, 1 grudnia ogłoszone zostały nominacje do nagrody IBBy i hurra, hurra     zilustrowany przeze mnie TUWIM, jest na tej prestiżowej klik, klik >>> liście

Fajnie, prawda? Ucieszcie się razem ze mną!