wtorek, 27 października 2015

I o:





Kalendarze Pana Kuleczki zafundowane przez  Media Rodzina  wygrały, tadam, tadam, TADAM:

:
Jarecka
Alicja A.
Laganes
Kaczka
Rzecka


 Nie było łatwo wybrać- w komentarzach znajdziecie blisko sto propozycji >>>
Ale kto miałby dać radę jak nie Wojciech Widłak- no kto?
Napisał :

Tadam, tadam!
Przynaglony przez Znakomitą Ilustratorkę, której nazwiska ze względu na tajemnicę korespondencji nie wymienię, dokonałem ostatecznego wyboru. Wybór – nawet finałowych złotych myśli – był, jak się nietrudno domyślić, trudny.
Najpierw przedstawię znakomite grono finalistów, z krótkim uzasadnieniem. Wybierałem spośród haseł, a nie autorów, a na końcu, ku mojemu zdziwieniu okazało się, że każde finałowe hasło jest innego autorstwa. Oto finałowe
hasła!

BudkaW kalendarzu, jak w życiu, wszystko ma swój czas.
Tak z pewnością mógłby powiedzieć Pan Kuleczka, zwłaszcza słoneczno-mglistą jesienią, gdy księga Koheleta otwiera się niemal sama...

Alcydło Kr.W kalendarzu, jak w życiu, codziennie nowa kartka do zapisania.
Tak z pewnością mógłby powiedzieć Pan Kuleczka, a nawet powiedział coś bardzo podobnego, w opowiadaniu, które nie jest powszechnie dostępne, a bardzo dla mnie ważne.

Stefa Wilk: W kalendarzu jak w życiu, wciąż nowe pole do (p)opisu.
Tak mógłby powiedzieć Pan Kuleczka, zwłaszcza patrząc na kalendarz namalowany przez Elę. A także – dodam – na scenę polityczną...

AnnaD (lindgren)W kalendarzu, jak w życiu, czasem trzeba troszkę poczekać na odwrócenie karty.
Tak mógłby powiedzieć Pan Kuleczka albo Pypeć, zwłaszcza do Katastrofy oraz do wszystkich innych osób, które mają problem z czekaniem.

A oto zwycięskie hasło!

Agata B., a właściwie chrześniak: W kalendarzu, jak w życiu, nigdy nie wiadomo, jakie "rzy" pisać.
Zaskakujące, cudne i prawdziwe! Tak mogliby powiedzieć Pypeć, Katastrofa, a nawet Bzyk-Bzyk, gdyby poszli do szkoły! Swoją drogą, sam nie wiem, czy im tego życzyć (rzyczyć?).

Bardzo dziękuję wszystkim Uczestnikom. Bardzo się cieszę, że Pan Kuleczka z towarzystwem ma tylu przyjaciół. Pozdrawiam jak najcieplej w jego imieniu!

poniedziałek, 19 października 2015

KOOONKURS!





Ha! Czy ktoś może chciałby dostać nowiutki Kalendarz Kuleczkowy z naklejkami?

Bo nadarza się ku temu dobra okazja. Wydawca- Media Rodzina podarował nam super fanty. Trzeba wzmóc intelektualne moce i dokończyć hasło: 
"W kalendarzu, jak w życiu,..."




Ekologiczna, brodata maszyna losująca zwana Panem Sierotką wylosuje pięciu szczęśliwców do których wysłane będą nowiutkie, zafoliowane kalendarze. Albo i odfoliowane, jeśli ktoś będzie chciał mieć w środku autografy obojga sprawców.



Hasło, które Wojciech Widłak- autor Pana Kuleczki uzna za najlepsze, (najbardziej zaskakujące, zabawne i trafne) dostanie 
tadam

tadam 

TADAM!

              bon do przehulania w netowym sklepie Media Rodziny :



Konkursowe hasła wpisujcie do północy z 26 na 27 października.


Będzie mi bardzo miło jeśli zechcecie też podlinkować ów konkurs na swoich blogach, albo na fejsie. Posłużyć może temu ten oto banerek:

środa, 14 października 2015

Moi Mistrzowie

Juliusz Joniak- mój profesor malarstwa.
Zobaczcie- sama radość, afirmacja, prozac dla oczu.
Ma się ochotę zamieszkać w tych obrazach i grzać  w blasku koloru.
Bardzo był- i w tym co robił, i  w tym co mówił- przekonujący, dlatego w świat poszło dużo uczniów.  Joniaczków.
I ja wśród nich sobie drepczę.

Juliusz Joniak

Co dwa lata mniej więcej, Profesor pokazuje nową, WIELKĄ wystawę w krakowskim Pałacu Sztuki .
Wychodzę zawsze na rauszu, jak po dobrym szampanie. Profesor jak zawsze nieskazitelnie dżentelmeński, dowcipny, stoicko znosi umizgi rozochoconych joniaczków i wielbicieli.

Juliusz Joniak



Andrzej Fornelski- profesor od rysunku. Cudowna mieszanka nieśmiałości introwertyka połączonej z pasją uczenia. Przesympatyczny, zawsze potargany, w traperkach, ze smugą węgla na policzku i zsuwającymi się grubymi okularami. 
Andrzej Fornelski

Korekty nanoszone przez Fornela w szale uniesień  były błyskawiczne i obezwładniająco bezbłędne. 
Andrzej Fornelski

Nie chcieliśmy go puścić na emeryturę. 
Podobno, kiedy był bardzo już chory, w malignie, robił jeszcze nam- młodym osłom korekty.


A >>> TU, jak ktoś ciekawy, wspomnienie o nauczycielach z czasu podstawówy i liceum.

Nauczycieli, których szczerze się kocha i podziwia życzę tym, którzy jeszcze chodzą do szkoły. A zresztą, nie będziemy tu miareczkować. 
Takich Nauczycieli życzę nam wszystkim!

poniedziałek, 12 października 2015

Jak powstaje ilustracja?

W czasie kiedy Redakcja odlicza fanty na nasz kuleczkowy konkurs, a za oknem, z każdym płatkiem następuje zmiana dekoracji, wsuwam w elektroniczne przewody  Bardzo Nieostry Fotoreprtaż z cyklu:
 Jak hartowała się stal:








"Nie wszystkie sposoby na dobry humor są bardzo skomplikowane"

środa, 7 października 2015

Jak dobrze spotkać się z przyjacielem!



Oto przed Wami  Drodzy Blogoczytacze fotoreportaż poczyniony moją zorką5.
Jak powstawała ilustracja na okładkę kalendarza Pan Kuleczka 2016,  który jakoby widziano już na mieście.


Najpierw szkic. I położone najjasniejsze tony.
( i plamy na obiektywie mojej zorki- w samym jej środku niestety)




Biele zauważyłam- lubią się różnić między sobą.



Czerwienie, niebieskości, żółcie też.



Dziwnym trafem biblioteczka na tle której stoi Katastrofa, przypomina moją własną.




Można nawet rozpoznać co poniektóre charakterystyczne grzbiety. No ale jest taka książka, kórą Katastrofcia lubi naj, naj bardziej:




hasło pod ilustracją w kalendarzu:
Jak dobrze spotkać się z przyjacielem!
i jest to racja z gatunku świętych.

Zaraz odpalimy sobie na blogu konkurs kalendarzowo- kuleczkowy, a jeśli komuś sprawia frajdę patrzenie jak powstają ilustracje, niechaj zajrzy >>>TU

piątek, 2 października 2015

średnio na jeża...





Ludwik Jerzy Kern

Przyszły do fryzjera dwa jeże.
- Niech nam pan powie, panie fryzjerze,
Jakie się teraz nosi fryzury?
-Hm... jedni się czeszą po prostu do góry,
Drudzy znowu z przedziałkiem,
A inni golą się aż do skóry
I chodzą bez włosów całkiem.
Niektórzy czeszą się jak Włosi...
- A grzywki?
- Grzywki też się nosi.
- A loczki?
- Loczki można także.
- A pukle?
- Nosi się, a jakże.
- A fale?
- Z wolna powracają.
-A baczki?
- Rzadko, lecz bywają.
- A czy na jeża ktoś się czesze?
- O, prosze panów, całe rzesze.
- A pan uważa, że to modne?
- Nie tylko modne, lecz i wygodne.
- Więc nas nie trzeba dzisiaj strzyc?
- Moim zdaniem, nic a nic.
- To niech pan chociaż, wie pan, tak z bliska,
Wodą kolońską nas trochę popryska.
- Pf!...Pf!...Pf!...
- Dziękujemy za to spryskanie.
Do widzenia!
- Moje uszanowanie!