środa, 25 lutego 2015

psie serce

Ochotnicza, chałupnicza komórka badania opinii publicznej, oznajmiła, że czytelnik tego bloga jest już wystarczająco udręczon pod Niebieskim Kociakiem.

W ramach remedium:

poniedziałek, 23 lutego 2015

wtorek, 17 lutego 2015

Międzynarodowy Dzień Kota


 Tkanina z Bayeux się sypie, postanowiłam i ja zrobić coś w dziedzinie dzieł monumentalnych! No, może nie 70 metrów  z hakiem, ale duża, DUUUUŻA rzecz- coś 40 x 50cm:o)
Dziś z okazji Międzynarodowego Dnia Kota kilka fragmentów:


 skala zjawiska


Czy tylko mnie się wydaje, czy ten kot podobny jest do Kol.Rusinka?



Fotki >>>(znów!) robione czajnikiem. Podeszłam go i szybko sfotografowałam przy pracy. Łatwo nie było, ale kto mówił, że będzie łatwo?!

sobota, 14 lutego 2015

Jak przeobrazić się w kobietę interesującą lub/i potwora

Na całą operację potrzebujemy 20 minut. Z czego 10 przeznaczamy na szukanie starych okularów przeciwsłonecznych.










I teraz - jak stać się POTWOREM. Niektórzy pracują na to całe życie- wersja ekspresowa polega na założenie na stopy czarnych dzianinowych rękawiczek ( nie mam dwóch takich samych, więc musicie sprawdzić tę opcję samodzielnie) lub doszycia do czarnych skarpetek wypasionych pazurków.


Te fotkę z narażeniem kręgów krzyżowych zrobiłam sobie SAMA!

 Wbrew pozorom nie zzułam pazurów wannie, ale uszyłam je specjalnie dla Pana Sierotki, który na pewnym Sylwestrze wystąpił jako Wiewióreczka Ruda Kitka.
Tu już w pełnym blasku spranych czerni- w obiektywie Pana Sierotki


"Jak dobrze wychodzić na zdjęciach" jeszcze >>>TU i >>>TU

czwartek, 12 lutego 2015

oto foto

>>>Pies w swetrze nakłania, żeby pokazać szmatkę, której nie umiem zreprodukować. Chcę więc pokazać różnicę między dobrym fotografowaniem...

a moim:

Szkoda trochę mojego płaskopupia i wplecionych w cyklamenowe nitki dioptrii na takie beleco.

Jeszcze jeden miażdżący przykładzik:

Troszku jakbym te fotki czajnikiem robiła nieprawdaż?


wtorek, 10 lutego 2015

O niczym

No i tak Drodzy Państwo- chciałabym tu zamieścić coś dla podtrzymania rozhowora a tu- albo:
1) zrobione, ale nie opublikowane, więc nie mogę włożyć w internetowe przewody.
2) zrobione ale "brzydkie jak kupa".
Bardzo przepraszam za tak zwane wyrazy, ale to cytat z naszego krakowskiego wieszcza Tomka
3) nieskończone, a przymusowo odłożone, bo bieżączka zawodowa nie popuszcza.
4) skończone i niebrzydkie, ale nijak nie umiem zreprodukować.
5) skończone i niebrzydkie, ale się złośliwie schowało.

 I tak, O!
o!

piątek, 6 lutego 2015

jak uchronić się przed niebezpieczeńtwem

Dobra grafika niezawodną zanętą na bloga!

Macie może za dużo kasy? Bo to jest wiecie- niebezpieczne, uniemożliwia przejazd na wielbłądzie poprzez ucho igielne do Królestwa Niebieskiego, rozleniwia, obiera z empatii i nurza w niszczącej konsumpcji.
Ale mam dobrą wiadomość- jest,  jest wyjście!

Można wymienić  bilety emitowane przez Narodowy Bank Polski na autograf wybitnego sportowca, lub jego szlafrok, lub narciarskie kalesonki, albo zaprosić do dom  piękną grafikę, ikonę albo oryginał ilustracji:
a wszystko to ze świadomością, że pomaga się konkretnemu, choremu dziecku
-dziewięcioletniemu Michałowi

katalog aukcji dla niecierpliwych- pozycja nr.8
>>>o co chodzi

środa, 4 lutego 2015

Uroki Tacierzyństwa.

Ze dwa tygodnie temu przed oczyma mojej wyobraźni pojawił się smok czule tulący jajeczko. Uszyłam, wydziubdziałam -jest. Mimo tego, że w czasie pracy bawiłam się jak norka, a sama zwierzyna wypadła nie najgorzej, męczyło mnie, że jest  tak odległa od tej przepraszam za wyrażenie WIZJI.
Podjęłam tę rękawicę ze smoczej skórki raz jeszcze.




 Takimi oto narzędziami posługują się Subtelne Artystki.

Kiedy Pan Sierotka nie może znaleźć  młotka albo przecinaka- na bank ukryty jest w hałdach polaru na jednym ze stołów w mojej pracowni. Ha! Tylko na którym? I w jak głębokiej warstwie geologicznej?


 Tkanka miękka. A nawet można powiedzieć Tkanka Bardzo Miękka.


 Skórka w kolorze khaki. Uwierzcie na słowo, że khaki- dopiero na końcu udało mi się jako tako ustawić w aparacie temperaturę kolorów.  Łańcuszkiem wyściuboliłam na smoczej skórce wzór troszkę przypominający moro.
Od zeszłego tygodnia trenuję ścieg rozłupywany oraz wałeczkowy- drżyj konkurencjo!

Przy rączkach i stópkach wzorowałam się na rozwiązaniach konstrukcyjno- inżynierskich zastosowanych przez Matkę Naturę- palce mają swoje przedłużenie w śródręczu i śródstopiu. Paznokietki zatrzymujące koraliki tam gdzie trzeba, powstały z kulek zaciskowych. Nie wiem czy stosuję je zgodnie z prawidłami sztuki jubilerskiej, ale zgniecione brutalnie szczypcami działają dokładnie tak jak trzeba.


 I oto


oto 

przed Szanownem Państwem 
promieniejący dumą i szczęściem samiec 
tulący do łona owoc swych lędźwi.




Co się wykluje z tego jaja- jeszcze nie wiem. 
Ale jakby co - dowiecie się na pewno!

niedziela, 1 lutego 2015

Dwunastu Zbójców


Nie, nie, nie. Nie jest to galeria najnowszych moich znajomych na FB!

Dżentelmeni Ci towarzyszyli swemu szefowi a zarazem mentorowi- >>>MADEJOWI  na drodze występku i zbrodni. Czarne to były charaktery! Czarne, szare i grafitowe. O! Robaczywe to były duszyczki. Skundlone. Aż tu dnia pewnego napotkali Boguchwała, który samą swoją postawą (gorliwie odmawiane pacierze i śpiewane godzinki) skłonił Zbója Madeja do moralnej odnowy. Widzicie te blaski tęczowe? To bliki nieziemskiej zbroi, która ochrania Boguchwała przed wszelkim złem. To światło przykładu, które wprawia naszych przechodzonych herosów w pomięszanie i trwogę.

Kompletnie przegrani. Nawet do >>>książki się nie zmieścili.