aaalee koooraaleee

Ha! Już mknie do mnie świeża dostawa koralików!
Dyszę żądzą czekając na Panią Listonoszkę.

Na krakowskiej starzyźnie "Pod Halą" kupiłam w ostatnią niedzielę drewniane korale w rozmiarze XL- były tak ujmująco koślawe i spatynowane, że nie mogłam się oprzeć. 

A najbardziej, najbardziej na świecie lubię weneckie millefiori.

Ich jedyną wadą, jest to, że nie można ich nawlekać, Ceramiczne, porcelanowe podróbki mają dziurki, ale te najpiękniejsze, oryginalne z kruchego szkła, krojone w plasterki ze szklanych pałeczek- nie. 

PeeS. Mam! 

Przyszło do mnie kilo trzydzieści szczęścia. Pasę oko, przesypuję do pudełek, porównuję odcienie, przeżywam rozkoszne dylematy , czy ten kolor jeszcze  z różami, czy już z fioletami,. Mówię Wam- we krwi pluskają mi małe, kolorowe rybki...

A w przygotowaniach przedświątecznych- niech MOC będzie z Wami!