Czas zapalić lampę, która ma rozświetlić mroki październików 2015 roku.
W zabawie udział biorą: papier Fabriano 285g/cm, gwasze Talens i komplet 3 nowych, okrągłych pędzli. Najpierw kładę te najjaśniejsze tony- te, które do swojej świetlistości potrzebują bieli papieru przebijającej spod spodu. Lubię ten fikołek, kiedy tony, które jeszcze przed chwilą wydawały się ciemne (w tym wypadku pomarańcze) zaczynają świecić na ciemnym tle, o tu:
Kolejne płaszczyzny, bez zagłębiania się w szczegóły.
No tak. .Głowa Pana Kuleczki jest zbyt płaska....
Zróżnicowałam trochę biele- Pypeć nie powinien być w kolorze kartek książki, a te powinny się różnić od mleczno białych włosów Pana Kuleczki.
Absolutnie niezbędny detal- mucha bzyk Bzyk , której poszukują na obrazkach naj- naj młodsi czytelnicy.
Gotowe- lampa świeci.
Jak mawiają w pociągach:
Dziękuję Państwu za wspólnie odbytą podróż. Prosimy zabrać bagaż i rzeczy osobiste. Z resztą- rzeczy osobiste możecie śmiało zostawić w komentarzach.
Pandemonia twierdzi , że od każdego komentarza, blogerowi przybywa 1 cm w biuście- i coś jest na rzezy!
A! >>>Tuż za rogiem Katastrofa czeka na nowego właściciela!
"Jeśli wybierają się Państwo w dalszą drogę życzymy udanej podróży."
OdpowiedzUsuńFascynujący jest takie śledzenie etapów powstawania. A lilia tygrysia absolutnie jak żywa :)
Elu,
OdpowiedzUsuńPiękna to podróż - fascynujące widoki za oknami... Nie zdawałam sobie sprawy, na jak wiele detali trzeba zwrócić uwagę, że książka nie może się zlewać z psem, bo nie wiadomo, co czytać wtedy, że Pan Kuleczka nie może mieć zbyt płaskiej głowy, bo mu się myśli nie zmieszczą, a już kompletnie nie przyszło mi do głowy, żeby się zastanawiać, czy kwitnie, czy nie kwitnie - jak jest piękna, to musi kwitnąć i koniec!
Kiedyś mała dziewczynka napisała mi w liście, że: DOBRZE , ŻE NIC NIE WYMYŚLAM (he, he) TYLKO MALUJĘ JAK JEST!
UsuńA nielogiczności bardzo dzieci rozczarowują. Do dorosłych. A czasem nawet niestety i do czytania.
Da przepis, wskazówki - jak na tacy wszystko podane... I nici z tego! Ha, ha, ta Pani jest nie do podrobienia.
OdpowiedzUsuńUśmiechy spod strzechy,
am
No to chlup-wodę spod pędzli- za tych co nad morzem!
UsuńO matulu, jak ja tęsknię za Bałtykiem - jak za dawno niewidzianym przyjacielem.
pandeMonia cytowana u Eli Wasiuczyńskiej i to w towarzystwie Pana Kuleczki i Spółki! Przedwczoraj rysunek dla pandeMonii u Diabła w buraczkach, cztery dni temu wielka, skumulowana wygrana u Książkówki, wcześniej wspomniano ją u Czarnego w(Pieprza) i u Waterloo. Drżyjcie narody! Biegnę do szafy, kłaniając się i potykając, by pooddychać w torebkę!
OdpowiedzUsuńi u Kaczki też była, jejciu, jak walczyła z papasanem!
UsuńPandemoniu, strach otworzyc puszke skumbrii w tomacie ;)
UsuńNa taka jesien to ja czekam!
PS Dynia zaczela przegladac 'Agnieszke Osiecka dzieciom' ;)
Myślisz, że w tej puszce też byłby rosół? Takie postobranie, soczyste jest raz w roku! Teraz z pewnością będzie głód i posucha, jakże mi bliskie :)
UsuńJesień będzie w stereo i kolorze!
O nie! Teraz pojedziesz na fali!
UsuńPandeMoniu! Toż zagraj w Lotto czy też zdrap sobie fortunę na jakiejś loteryi- najwyraźniej to Twój czas!
UsuńCzary mary
OdpowiedzUsuńLelija jak żywa!
O mamuś! jak ja kocham te przytulności panakuleczkowe, te pomarańcze świecące, te łebki oświetlone lampą... mmm
OdpowiedzUsuńJa też :o)
UsuńFajnie widzieć, jak powstają te piękne ilustracje. Ja dzisiaj zakupiłam w Polskim Sklepie na obczyźnie Świerszczyk Nr 10 :) Skusiła mnie okładka. Nie wiedziałam, że Świerszczyk jeszcze się wydaje, a tu taka niespodzianka.
OdpowiedzUsuńŚwierszczyk skubaniutki świętował nie tak dawno 60 urodziny, ale dalej ma jakże by inaczej -zielono w głowie.
UsuńAnno! Takie zaniedbanie! :-) Przeciez dla Swierszczyka maluje tez Bebe i pisze Tomaszowa. Wszystko w blogrodzinie :-)))
UsuńO rany, kaczko, zawstydziłam się! Obnażyłaś mój brak wiedzy na temat bloggenealogii. Czarna blogowca ze mnie. Bebe znam, ale Tomaszowej coś nie mogę znaleźć w sieci, ale będę szukać w Świerszczyku :)
UsuńCudne po prostu :) Inspirujące.
OdpowiedzUsuńpodpisano: Podglądaczka kolorów
Bardzo ciekawie to zostało opisane.
OdpowiedzUsuń