poniedziałek, 30 grudnia 2013

tyję w oczach i w pasie

No właśnie, czy Matka Natura , nie mogła by zarządzić kumulacji zbędnej tkanki w wybranej części ciała? Czy Matka Natura mnie słyszy?!!!


Szykujecie się na Sylwestra?  Dziś, zapobiegliwe niewiasty ze skupionymi minami kupowały brokat na litry. Oraz balsamy z drobinami złota. Oraz dość przerażające ( jak z szuflady etymologa) sztuczne rzęsy. Podglądałam w Rossmanie zza szczoteczek do zębów, to wiem.
Z trwogą stwierdzam, że nie ma we mnie ( niczym w Gabrieli Borejko) ani jednego hormonu, odpowiedzialnego za chęć połączenia organizmu z brokatem!
Droga Redakcjo! Droga Blogoczytacjo! Co robić? Jak żyć?

15 komentarzy:

  1. Trzymać się Gabrieli! to jedyna słyszna rada jakiej mogę udzielić. Jestem za kupowaniem szczoteczek do zębów zamiast brokatu! Powiem więcej we mnie nie ma ani pół hormonu odpowiadającego za chęć uczestnictwa w jakimkolwiek sylwestrze. "W imieniu Redakcji Judyta".

    OdpowiedzUsuń
  2. Jednakowoż trochę niepokoi mnie fakt, że w momencie kiedy moje koleżanki z klasy przebierały się drzewiej za księżniczki/ wróżki/ hurysy ( te które dysponowały przejrzystymi hajdawerami) ja byłam Indianinem/ psem/ Bardzo Obcym z kosmosu. Późno mnie naszły te niepokoje.
    Włączył mi się chyba syndrom podsumowań końcoworocznych.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Raz w życiu dałam się przebrać... za RATOWNIKA. koszulka z napisem ratownik i gwizdek. Fakt, niepokojące. DOBREGO KOLOROWO-NIEBROKATOWEGO roku.

      Usuń
    2. A! Dziękuję!
      Sprawdziło Ci się w życiu? To ratownikowanie? Bo mnie Indiaństwo czasem wraca. Dostałam całkiem niedawno indiańską peruczkę, dwa lśniące czarne warkocze. Wyglądam w niej rozczarowująco normalnie, natomiast mężczyźni ( duzi, mali , łysi, kudłaci) wyglądają w niej wprost ZABÓJCZO. Powinnam kolekcjonować fotki, a potem szantażować publikacją w sieci.

      Usuń
  3. żyć bez brokatu...po prostu...i bez udziałów w czym tam nie chcemy....żyć kolorowo...wśród tych kolorów które nam się podobają najbardziej jak to tylko możliwe!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Janino! To o kolorach optymistycznie wzięłam do siebie. Dziękuję!

      Kiedy byłam mała, dzieliłam- o sromoto- kolory na POLSKIE I ZAGRANICZNE..Większość przedmiotów ( zabawek, ubrań, druków, szkolnych przyborów) wyglądała bardzo smętnie, jak przez bardzo brudną szybę.
      Kto pamięta plastikowe zabawki odlane z masy o kolorze SZAROŚĆ KOPERKOWA? To był taki recyklingowy melanż- podejrzewam, że przedsionki piekieł wyłożone są panelami w tym kolorze.

      Więc te moje kolory to leczenie traumy burości z dzieciństwa.

      Usuń
  4. Życie bez brokatu?
    Nawet odrobiny?
    Niemożliwe.

    Swoją drogą słabo mi się robi, jak pomyślę o wieczornej perspektywie wciskania się w garderobę stosowną do okazji. U mnie poświąteczna kumulacja też poza wszelką kontrolą. Znacznie chętniej przebrałabym się za Indianina lub nawet za tego psa...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mówisz,że organizm potrzebuje brokatu? Że wyrugowanie może odbić się na zdrowiu? Już sobie zwizualizowałam małe iskrzące tabletki , albo gęsty brokatowy syrop, który łyka się z miną tyleż odpowiedzialną co męczeńską.
      Aaaa!
      Teraz sobie przypominam, że od mojej szkolnej koleżanki Ani, która mieszka w Japonii, dostałam błyszczyk z lekutkim brokatem. Może jest dla mnie nadzieja w kwestii kobiecości i tego no- sexapilu.

      Usuń
    2. No nie. W sensie dosłownym brokat to jedna z ostatnich rzeczy w którą bym się przyodziała. Słabo toleruję wszelkie błyskotki, nawet te powszechnie noszone na rękach. Ale z drugiej strony jako gatunek człowieczy (z przyległościami psychologicznoróżnymi czy jak to tam się zwie) lubimy czasami bardziej lub mniej dyskretny błysk. Nie jest ważne czy z brokatem, czy bez.

      Ale oczywiście mogę się mylić. To też chyba efekty plączących się podsumowań, wiadomo jakich.

      Usuń
    3. Dyskretny błysk? I co podsuwa mi wyobraźnia- żaróweczki led zamontowane w każdej dziurce od nosa...on nachyla się nad nią, a tu cichuteńki cmok- pstryk i dwie smużki drżącego światła oświetlają jej ponętne usta.
      Jakież przejmujace sceny w półmroku mogła by wygenerować kinematografia światowa...

      Usuń
  5. tak tak tak to o kolorach brokatach..itede itepe i wogóle...i co kto lubi...także tego....duuuuuuuuuużoooooooooo dooooooobreeeeeeeeeegoooooo w NOWYM........CO KTO LUBI WŁAŚNIE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!to ja zostanę jeszcze chwil kilka przy trójce radiowej i tym co tam mówią i grają...Gacek i Mann,bo jak co kto lubi....to mi tu dobrze narazie.życzę spełnienia marzeń

    OdpowiedzUsuń
  6. Aaa! Dzień przed Wigilią zaczęłam czytać "Noelkę". Teraz jestem na "Nutrii i Nerwusie". Z tą Gabrielą wpasowałaś się w punkt :)

    U nas w Kosmosie Sylwester nie istnieje :) Wieczór, jak prawie każdy, mam zamiar spędzić na szydełkowaniu. Wokół mnie różowatości, aczkolwiek bez brokatu.

    OdpowiedzUsuń
  7. U nas też wieczór jak każdy - dobry do tego , żeby się pośmiać z przyjaciółmi i zastosować do diety 5 tysięcy kalorii.

    OdpowiedzUsuń
  8. hihihi, a ja zmalałam w ciagu jednego tygodnia i to tak niewyobrazalnie baaardzo! a teraz ten słodki ciezar na rekach nosze ;)

    u nas Sylwestrowy wieczor minał pod znakiem grier planszowych- Pan Maz jak zwykle ograł mnie podczas gry "kahala", no a potem "scrabble"....wszystko oczywiscie juz po ukojeniu kolek i skurzczow..:)
    dobrego roku całego i tego nestepnego, i nastepenego, i nastepnego tez! :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Takie partyzanckie, domowe Sylwestry też bywają boskie.
    Uważam, że w scrabble powinniście grać raz po słoweńsku , raz po polsku, tak dla równowagi w kosmosie. Uwielbiam grać w scrabble! Bardziej to już tylko lubię wygrywać w scrabble. Z moją siostrą udało. mi się chyba tylko raz.

    OdpowiedzUsuń